KKP NA MAJORCE
Po zimnej, dalekiej wyprawie na Kan Tengri (góry Tien Szan) zdecydowaliśmy się troszkę przybliżyć się do naszego domu – Europy. Do tej pory wszystkie prelekcje omijały ten kontynent. W końcu przyszedł czas na to, by udowodnić, że Europa również potrafi być piękna i… jest piękna. Wraz z najmłodszym prelegentem w historii KKP – Iwem odwiedziliśmy w październiku hiszpańską wyspę Majorkę.
Byliśmy w Palmie de Mallorca (stolicy), gdzie zachwycaliśmy się architekturą tego miasta, pojechaliśmy na przylądek najbardziej wysunięty na północ i mogliśmy podziwiać bajecznie kolorowe wschody słońca. Odwiedziliśmy Valdemosse, gdzie spotkaliśmy Tomas Catalinę. Wskoczyliśmy na krótko do Gordioli – miasteczka, w którym od XVII w. wytwarza się w hutach szkło i oryginalne szklane ozdoby. Natknęliśmy się również na polskie motywy. Otóż przez parę miesięcy w Valdemossie przebywał polski kompozytor Fryderyk Chopin, gdzie leczył się na gruźlicę.
Na spotkaniu można było skosztować sosu Ali Oli, ryby oraz szaszłyków. Większości bardzo smakowało, a na koniec pamiątki z malowniczej Majorki zmieniły swoich właścicieli.
Pamela Gurdek
KKP na Nowej Zelandii
Pani Maria przyjechała do nas w listopadzie aż z Warszawy ze swoim przyjacielem psem. Zabrała Klub Kulinarnego Podróżnika w podróż na koniec świata. Czuliśmy się jakbyśmy tam byli, ponieważ Pani prelegentka przywiozła świetne zdjęcia i wspaniale opowiadała o Nowej Zelandii. Na spotkaniu było dużo owiec, kiwi, tatuażów i łubinu. Aotearoa czyli “kraj długich białych chmur” – w języku Maorysów, zadziwia mnogością cudów natury, różnorodnością atrakcji, zmiennością terenu i pięknem kultury Maoryskiej. Jest to miejsce gdzie nie sposób się nudzić, a każdy znajdzie coś dla siebie. Wielkie wrażenie zrobiły na nas ogromne drzewiaste paprocie, alpejskie papugi żyjące na lodowcu, którym “wszystko można”, gołębie duże jak kury, ptak, który naśladuje dzwonki do telefonów i ogromne pęknięte skały w kształcie kul – “wyrastające” z piasku.
Nowa Zelandia jest naprawdę piękna i każdy po spotkaniu marzy by tam pojechać jednak 48-godzinna podróż samolotem troszkę zniechęca, lecz “Dla chcącego, nic trudnego”. Na zakończenie był oczywiście konkurs z nagrodami, w którym młodzi jak i starsi uczestnicy klubu doskonale sobie poradzili. Jak zawsze każdy mógł skosztować pysznych potraw z Nowej Zelandii, a były nimi: mięso w curry i sałatka jabłkowo – szynkowa.
Pamela Gurdek
KKP Nowa Zelandia z innej perspektywy:
Aotearoa – Kraj Białej Długiej Chmury
Nowa Zelandia, kraj na zupełnym końcu świata. Z Polski na wschód, jak i też na zachód, do Nowej Zelandii leci się tyle samo i za tyle samo. Mimo, że często o niej słyszymy, to jest nam mało znana. Na spotkaniu Klubu Kulinarnego Podróżnika dowiedzieliśmy się, że słowo kiwi, to nie tylko nazwa nowozelandzkiego owocu, ale także popularnego w tym kraju i ściśle chronionego ptaka nielota, który, o ironio, jest malowany przez żołnierzy na ich samolotach wojskowych. Także Nowozelandczycy nazywają siebie po prostu kiwi. Mimo, że większość narodu to ludzie przybyli z Europy, to tubylcy – Maorysi, są tu traktowani na równi z innymi, a oni sami uważają się za prawowitych władców tej ziemi i swoje stanowisko wyrażają w każdej możliwej sytuacji dzięki groźnemu tańcowi haka i czarnym tatuażom na każdej części ciała.
Dzięki prelegentce dowiedzieliśmy się też, że Nowa Zelandia to także lodowce, lasy, dżungla, ocean, łąki i góry. Ludzie są bardzo mili a kiedy spotkamy kogoś na południowej wyspie (co jest rzadkością), możliwe, że zaprosi nas na herbatę lub na kolację. Oczywiście mogliśmy spróbować także jednej z tamtejszych potraw, a była to sałatka jabłkowo-szynkowa z wieprzowiną w sosie curry z chlebem i kiwi.
Dzięki tej prelekcji Nowa Zelandia stała się celem i marzeniem wielu gości, którzy odwiedzili nasze spotkanie.
Iwo Gurdek
Po raz pierwszy w KKP zorganizowano wystawę fotografii podróżniczej – fotografie z Majorki wykonane przez Iwa były piękne i bardzo egzotyczne. Zdobiły salę klubową przez 2 tygodnie października.