Monthly Archives: March 2016

KKP GRAN CHACO. 22.04.2016 godzina 19:00

UWAGA SPOTKANIE W 4 PIĄTEK MIESIĄCA!!

Grand ChacoMarcina Obałka poznałem przypadkowo w blablacar. Szybko okazało się że jest niezwykły a jego podróze niesamowite. Marcin przyjedzie do nas by opowiedzieć o podróży traktorem Ursusem przez Amerykę Południową. Na prelekcji skoncentruje się na Amazonii Boliwijskiej która inaczej znana jest jako Grand Chaco lub także Tierras Bajas. Do jedzenia zaserwujemy ciasteczka kokosowe – Cocadas. Prelegent także odwiedzi wybrane szkoły z Gminy Wieprz z inną prelekcją. Bardzo ważnym wątkiem jest promocja polskich produktów w świecie które dzięki Marcinowi stają się popularniejsze i cenione za jakość.

 

Obecnie Marcin przygotowuje się do kolejnej wyprawy, którą każdy może wesprzeć na Polska Ekspedycja Amazońska

Klub Kulinarnego Podróżnika składa podziękowania panu Zdzisławowi Wróblowi  właścicielowi firmy URSON z Wieprza za wsparcie w celu organizacji spotkania GRAND CHACO i idei promocji polskiego przemysłu na krańcach świata.

UGALI

W polskim języku nazwalibyśmy ją po prostu papką kukurydzianą. Ugali to przyrządzone w specjalny sposób płatki kukurydziane lub kluseczki z mąki kukurydzianej. Najczęściej danie to podaje się z tym, co akurat Kenijczyk ma najbliżej siebie. Przeważnie są to sosy warzywne, fasola, kukurydza, owoce czy kawałki pędów roślin. Niestety nie każdy Kenijczyk może sobie pozwolić na zjedzenie tej kaszy razem z dodatkiem gulaszu mięsnego.

Przepis na ugali jest niezwykle prosty do wykonania i dlatego jest to potrawa najczęściej spożywana w Kenii. Została ona przywieziona na tereny Kenii z Ugandy.

Składniki:

  • Mąka kukurydziana – 2 szklanki
  • Woda
  • Sól (opcjonalnie)

Przygotowanie:

  1. Około 4 szklanki wody zagotować.
  2. Zmniejszyć ogień, dodać mąkę, stopniowo mieszać aż do uzyskania gęstej konsystencji.
  3. Następnie przykryć na ok. 5 minut. Znowu mieszać i uformować z mąki kopczyk.
  4. Ugali uważa się za gotowe, jeśli nie przywiera do ścianek garnka. Potrawa powinna być gęstej, ziarnistej konsystencji.
  5. Garnek z ugali przykryć talerzem, odwrócić tak, aby ugali znalazło się na talerzu. Serwować z sosem warzywnym lub z samymi warzywami albo z gulaszem mięsnym.

Jak widać na przykładzie tego najpopularniejszego dania to jedzenie kenijskie jest niezwykle tania, ale zarazem bardzo ubogie w wartości odżywcze. Często można spotkać Kenijczyków chorujących na anemie z niedożywienia. Na terenie całej Kenii głodem zagrożonych jest obecnie ok. 10 mln ludzi.

Ucha

Składniki:

  • wywar z ryb słodkowodnych:
  • 1 kg wyłuskanych, wypatroszonych i umytych części z ryb słodkowodnych (korpusy, kręgosłupy, głowa – może być kilka gatunków ryb jak okoń, sandacz, płoć, itp.)
  • 1 włoszczyzna
  • 1 cebula
  • 2 listki laurowe
  • pieprz, sól
  • woda
  • zupa rybna:
  • 1 kg wyłuskanych, wypatroszonych i umytych ryb słodkowodnych jednego gatunku (filetowanych lub w dzwonkach – może być okoń, pstrąg, sandacz, itp.)
  • 0,4 kg obranych, umytych i pokrojonych w plastry ziemniaków
  • 2 żółte marchewki (obrane, umyte i pokrojone w plastry)
  • 2 pomarańczowe marchewki (obrane, umyte i pokrojone w plastry)
  • 1 pasternak lub 1 korzeń pietruszki (obrany, umyty i pokrojony w plastry)
  • natka pietruszki (umyta i grubo posiekana)
  • pieprz, sól
  • 4 cienkie plastry cytryny

Przygotowanie:

  1. Przygotować wywar rybny – w 5 litrowym garnku ugotować części ryb. Zdjąć szumowinę. Kiedy szumowina nie będzie już wychodzić, dodać włoszczyznę pokrojoną w kawałki i gotować wywar 45 min., następnie wyjąć warzywa i przelać wywar przez sito.
  2. Przygotować zupę rybną – do wywaru dodać dwa rodzaje marchewki, pasternak lub korzeń pietruszki. Po 5 minutach dodać ziemniaki i gotować, aż warzywa będą „al dente”, wtedy dodać części ryb i gotować 10 minut. Na koniec doprawić zupę solą i pieprzem do smaku.
  3. Zupę podawać w miseczkach z warzywami i kawałkami ryb. Na koniec dodać jeden plaster cytryny do zupy i trochę posiekanej natki pietruszki. Dobrym dodatkiem do zupy są grzanki czosnkowe.

Cocadas (Kokosowe Cukierki)

Przepis pochodzi z strony: http://www.obiezysklad.pl/kuchnie-swiata/98-kuchnia-boliwijska.html

Składniki:

  1. 2 i 2 / 3 szklanki rozdrobnionych kokosów
  2. 3 / 4 szklanki mleka zagęszczonego
  3. 1 jajko
  4. 1 / 4 łyżeczki migdałów

 

Przygotowanie:

W miseczce wymieszać rozdrobnione, kokosy, jaja, mleko skondensowane i migdały. Odstawić na dwie lub trzy minuty.
Masło nałożyć na blachę do pieczenia. Powoli wprowadzić niewielkie ilości masy do blachy do pieczenia.
Piec w temperaturze 160 stopni Celsjusza dwadzieścia pięć minut lub do czasu ich zezłocenia, masa ma się zrobić sucha i gładka w tym czasie. Z masy powstanie 24 cukierki wielkości orzecha kokosowego.

MURAWIEJNKI (Муравейник) –  tort rosyjski 

Składniki:

Do ciasta potrzebujemy (na 2 porcje):

  • ~200g masła
  • 3-4 szkl. mąki
  • 0,5 szkl. mleka
  • 1 jajko
  • pół paczuszki proszku do pieczenia

Przygotowanie:

  1. Wyrabiamy masę, po czym tworzymy kulę i zawiniętą w folię kładziemy do zamrażalki na jakieś pół godziny do godziny.
  2. Po czym na tarce o grubych oczkach trzemy wszystko na drobne kawałki i rozkładamy równomiernie na papierze do pieczenia. Wyjdzie nam z tej ilości kilka dużych blaszek.
  3. Wszystko pieczemy po kolei do zarumienienia przy 200st. Czasem konieczne jest przewrócenie wiórków na drugą stronę w trakcie pieczenia.
  4. Po upieczeniu rozgniatamy na trochę mniejsze kawałki.
  5. Do masy (również podwójnej) potrzebujemy:
    *kostkę masła
    *ulubiony rosyjski dodatek (mój również :D) czyli сгущёнка: słodzone mleko skondensowane (1 puszka ~400g)
  6. Wszystko najwygodniej zmiksować na gładko. Mleko dodajemy stopniowo, czasem wystarczy mniej, czasem musimy dodać trochę więcej.
  7. Ponadto potrzebujemy orzechów włoskich, które w Rosji nazywają się orzechami greckimi. 😉 Dodajemy tyle, ile chcemy. Łamiemy je tylko na mniejsze kawałki.
  8. Na koniec, oprócz słodkiego mleka, mój ulubiony dodatek do tortu, czyli mak. :)) Tutaj również sypiemy ile chcemy prosto z torebki. 😉 Dodajemy masę i mieszamy bardzo dokładnie.
  9. Rozkładamy na dwa duże talerze, tworzymy mrowisko, czyli układamy w mały kopiec.
  10. Na wierzch możemy posypać wiórki z czekolady.
  11. Na koniec wstawiamy do lodówki.

W pierwszy dzień, ciasto jest jeszcze mało zbite i kruche. Jest bardziej mokre i przykleja się do noża. Na drugi dzień jest już typowo dla tego tortu, bardziej kruche i ładnie da się pokroić. 🙂

Dal tarkari bhat -Danie

Tradycyjny nepalski posiłek składający się z gotowanego ryżu (Bhat) oraz zupy z soczewicy (Dal) oraz tarkari – mieszanką dostępnych sezonowych warzyw. Dodatkiem mogą być również jogurt lub mięso z kurczaka, kozy, czy ryby. Dal tarkari bhat jest powszechnie spożywany dwa razy dziennie: rano i wczesnym wieczorem. Przepisy różnią się w zależności od sezonu, miejscowości, grupy etnicznej i rodziny.

Składniki:

Tarkari

  • 2 łyżki oleju (np. kokosowego lub ghee),
  • 1 cebula,
  • 3 duże ziemniaki,
  • 300 g posiekanych warzyw mieszanych, np.. kalafior, fasola szparagowa, bakłażan, cukinia, marchew,
  • 3 pomidory,
  • 2 ząbki czosnku,
  • 2 cm kawałek imbiru,
  • 1/2 łyżki kminku,
  • 1łyżeczka mielonej kolendry,
  • 1/2 łyżeczki kurkumy,
  • 1/4 łyżeczki pieprzu,
  • 1/2 łyżeczki soli,
  • szczypta chili.

Sposób przygotowania:

  1. Rozgrzać olej w garnku ciężkim dnem, dodać cebulę i smażyć do uzyskania złotego koloru.
  2. Dodajemy kminek, kolendrę, czosnek, imbir, kurkumę, chili w proszku, pieprz i sól.
  3. Dokładamy ziemniaki, pokrojone warzywa oraz pomidory i obtaczamy je dokładnie w oleju z przyprawami.
  4. Całość przykrywamy i gotujemy na małym ogniu do miękkości, delikatnie obracając od czasu do czasu.

UWAGA! W przypadku korzystania z gotowych mieszanek warzyw mrożonych, dusimy ziemniaki aż będą na wpół miękkie i dopiero dosypujemy resztę warzyw. W przeciwnym razie warzywa się rozparzą, a ziemniaki wciąż będą surowe.

Dal bhat

  • 1 szklanka soczewicy,
  • 1 cebula (pokrojona w kostkę),
  • 3 ząbki czosnku (zgniecione),
  • 2 cm kawałek imbiru (zmiażdżony lub 1 łyżka mielonego imbiru),
  • 1 pomidor (opcjonalnie),
  • 2 łyżki oleju
  • 1 łyżeczka białego pieprzu,
  • 1,5 łyżeczka mielonej kolendry,
  • 1 łyżeczka garam masala lub curry,
  • 1 łyżeczka ziaren kminku (lub kuminu),
  • 1  łyżeczka kurkumy,
  • 1/2  łyżeczka soli,
  • 4 szklanki bulionu lub wody,
  • 1 szklanka ryżu (najlepiej basmati).

Sposób przygotowania:

  1. Soczewicę zalewamy obficie wodą i moczymy w dużym garnku przez całą noc).
  2. Po tym czasie płuczemy, zalewamy ok. 4 szklankami bulionu lub wody i gotujemy na na średnim ogniu.
  3. Gdy soczewica jest już miękka, dodajemy do niej zeszkloną na zloty kolor cebulę, czosnek, biały pieprz, imbir, kurkumę, garam masala (lub curry), kolendrę, kminek i pomidor. Całość mieszamy i gotujemy aż uzyskamy konsystencję gęstej zupy.
  4. Podajemy razem z ryżem basmati i tarkari.

KKP MOUNT EVEREST I GRENLANDIA 18.03.2016 godzina 19:00

UWAGA SPOTKANIE W 3 PIĄTEK MIESIĄCA!!

Leszek Cichy to człowiek – legenda jako pierwszy na świecie zdobył w zimie najwyższą górę świata Mount Everest. Korona Świata czyli najwyższe szczyty każdego kontynentu dla niego to drugi dom.

Kocha góry i ma dla nich szacunek. W Klubie Kulinarnego Podróżnika opowie nam także o Grenlandii oddalonej wyspie gdzie lodowce i ekstremalne temperatury mogą przerazić właściwie każdego. Z sieci za http://kolosy.pl/nagrody/kapitula/leszek-cichy:

Wybitny himalaista, z zawodu geodeta, absolwent Politechniki Warszawskiej, w latach dziewięćdziesiątych zrobił błyskotliwą karierę w finansach i bankowości. Wspina się od 1969 roku. Uczestnik słynnej, kierowanej przez Andrzeja Zawadę, zimowej wyprawy na Mount Everest. 17 lutego 1980 roku wraz z Krzysztofem Wielickim dokonał pierwszego w historii wejścia na najwyższy szczyt świata o tej porze roku. Jest pierwszym Polakiem, który zdobył Koronę Ziemi, czyli najwyższe szczyty wszystkich kontynentów. Ma na koncie pierwsze wejście na Shisparé Sar (7619 m) w Karakorum oraz udział w pierwszej polskiej wyprawie na Gunnbjorns Fjeld (3694 m), najwyższy szczyt Arktyki. Wytyczył też nowe drogi na Gaszerbrum II (8035 m), zachodni wierzchołek Kanczendzongi (Yalung Kang, 8505 m) i Aconcaguę (6960 m, południową ścianą). Na Mount McKinley (6194 m) dokonał pierwszego przejścia drogi Cassina na południowej ścianie. Czterokrotnie uczestniczył w wyprawach na K2, w tym w jednej zimowej. Współautor książki Rozmowy o Evereście. W latach 1991–1995 prezes Polskiego Związku Alpinizmu.